بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم

 

رهبر واقعی کسی است که افراد رهبری او را در قلب‌های خود پذیرفته باشند، با دستور دادن و قرارداد گذاشتن که نمی‌توان رهبری کرد.
آدم‌ها وقتی حرف‌های کسی را گوش می‌دهند که خیرخواهی و دلسوزی او را دیده باشند، کسیکه خودش برایش مهم است و در کارهای مختلف به دیگران توجهی ندارد و حرف‌هایش برای رسیدن به منافع شخصی است، طبیعتا دیگران را از خود رانده و کسی به دوستی با او هم تمایل ندارد، چه برسد به آنکه بخواهد برای او شأن رهبری قائل شود.
مفهوم «ولایت» در قرآن نیز برخاسته از مفهوم محبّت است و تا این محبّت نباشد، «ولایت» محقق نمی‌شود.
کسیکه در زندگی‌اش خدا مهم باشد و «دوست‌داشتن‌هایش» را فدای «خدا دوست دارد»ها کرده باشد، دیگر در ارتباط با دیگران به دنبال منافع شخصی نیست، او می‌تواند دیگران را حتی از خودش هم بیشتر دوست داشته باشد.
این رسم رهبران الهی است.


🔰 دفتر اول | مقتدر و متواضع ، فقط برای خدا
📍 نامه هفدهم | دلسوز و خیرخواه مردم

 

اللهم عجل لولیک الفرج